در این متن به تجلی ولایت الهی در عصر ظهور با موضوع ویژگی های انتظار و عصر ظهور پرداخته شده است.
ائمه معصومین(ع) دارای شئون و مقامات مختلفی هستند. یکی از شئون آن ها شأن بندگی و رابطه عبودیت با خدای متعال است. به عبارت دیگر، تمامی ائمه(ع) عبد محض هستند.
«بَلْ عِبَادٌ مُّکْرَمُونَ، لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُم بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ» [1]
شئون دیگری هم دارند که متفرع بر همین شأن بندگی تام آن هاست. حتی رسالت و ولایت آن ها، ناشی از همین عبودیت مطلقه آن هاست.
درباره این سایت